Tarih Yapraklarından

[Ramo]

Dört Eylül denince aklımıza ilk ne geliyor?
Dört Eylül çok önemli; Türkiye Cumhuriyeti’ne giden yolun ilk harcının atıldığı günlerden biri. Belki de en önemlisi!
Mustafa Kemal 4 Eylül 1919, Perşembe günü öğleden sonra, saat 15.00’da şu konuşmayı yapıyordu:
“Efendiler... Malumlarıdır ki, milliyetler esasına dayalı vaatler üzerine 30 Ekim 1918 tarihinde itilaf devletleri ile mütareke imzalandı. Milletimiz adilane bir barışa erişeceğini ümit etti. Halbuki mütareke hükümleri vatan ve milletimiz aleyhine her gün bir şekilde suiistimal ve taarruz ve zorlama suretiyle tatbik edildi. İtilaf devletlerinden kuvvet alan memleketimizde Hıristiyan unsurlar milletimizin haysiyetini kırma ve bozma mahiyetinde çılgınca harekata koyuldu. Batı Anadolu’da İslam’ın mukaddes ocağına giren Yunan zalimleri itilaf devletlerinin hoş gören bakışları karşısında canavarca facialar yaptı. Doğuda Ermeniler Kızılırmak’a kadar genişleme hazırlıklarına ve şimdiden sınırlarına kadar dayanan katliam siyasetine başladı. Pontus Krallığı hayalinin gerçekleşmesine bile çalışıldı....”
Yurdun dört bir yanı işgal edilmişti.
“... Devletin can evinde yabancı tekel ve tahakkümü kuruldu ve bütün bu hak kırıcı saldırılara karşı merkezi hükümet ihtimal ki tarihte bir misli daha görülmemiş şekilde tahammül etti. Ve daima zayıf ve aciz bir mevkide kaldı işte bu ahval milletimizi şiddetli bir uyanışa sevk etti...”
“ Efendiler, milletimizin sizler gibi aydınları(sayesinde)... manzaranın elemli karanlıklarından ümitsiz olmadılar.”
“Efendiler, itilaf devletlerinin haksızlıkları ve merkezi hükümetin zaaf ve aczi karşısında, milletimiz varlığını ispat ve fiili tecavüzlere karşı namus ve bağımsızlığını fiilen müdafaa hükmünü vermek zorunda kaldı...”
“ Bilhassa Ermenilerin vahşet ve zulümlerine sahne olmuş yaslı sınır vilayetlerimiz milli namus ve bağımsızlığı kurtarmak maksadıyla Müdafayı Hukuku Milliye, Muhafazayı Hukuku Milliye cemiyetleri kurdular...”
“Bu sayede asırlardan beri bağımsız yaşayan milletimiz varlığını aleme göstermeye başladı...”
“ Efendiler, burada büyük teessüflerle yüksek heyetinize arz edeyim ki, memleketin ve milletin mukaddesatını teminde acizlik ve miskinlikten başka bir kudret göstermemiş olan merkezi hükümet milletin sesini boğmak, ortak milli bağları kırmak ve bu suretle milleti daima mağlup göstermek gibi ancak düşmanlarımızın menfaati hesabına kaydolunan boğazlama ve tutarsızlık harekatında bütün mücadeleciliğini takındı...”
Mustafa Kemal yurdun dört bir tarafından gelen delegelere böyle sesleniyordu.
Çünkü 4 Eylül’de Sivas Kongresi yapılıyordu.
Sivas Kongresinde;
Madde-1 Bugünkü sınırlarımız; Misak-ı Milli ilan edildi..
Madde- 2 Rum ve Ermeni çetelerin baskısıyla yabancı devletlerin kışkırtmasıyla oluşturulmaya çalışılan yapılanmalara izin verilmeyecektir.
Madde-3 Devleti ortadan kaldırmaya yönelik çabalara karşı birlikte direnmek esası kabul edilmiştir.
Madde- 4 İşgalci devletlerin baskısı karşısında idari, askeri siyasi vaziyet alınması.
Ve memleketin her yöresinin yekdiğerinden ayrılmaz bir bütün olduğu belirtilmiştir.
Milli vicdandan doğmuş cemiyetler birleşmiş ve bir tek çatı altında toplanmıştı. İsmi de; “Anadolu ve Rumeli Müdafai Hukuk Cemiyeti” olmuştu.
Milli irade esas kılınmıştı.
O milli irade Amasya tamiminde vücut bulmuştu. Vatanın bağımsızlığı elden gitmişti. Orada milletin iç ve dış bağımsızlığı ve vatanın bütünlüğü için mücadele kararları alınmıştı.
Milli irade karşısında hem dönemin en güçlü devletleri, hem de boynu eğik padişah kaybetti.
Ve 9 Kasım 1938’de Türkiye Cumhuriyeti, dünyanın en saygın ve örnek devletleri arasında sayılıyordu...
Ulu Önder Atatürk ağır hastaydı.
Bu gün bağımsızlıktan, saygınlıktan, örnek gösterilmekten ne kaldı?
Bu gün bağımsızlığın anlamsızlığını tartıştırmıyor musunuz?
Büyük bir hata yapıyorsunuz. Bağımsızlık tartışılır mı?
Milletin sesini dinlemiyorsunuz, itilaf devletlerinin arzularına, hırslarına boyun eğenler gibi birilerinin isteklerine boyun eğiyorsunuz, başkalarının stratejik hedeflerine hizmet ediyorsunuz. Bir kere daha düşününüz!
Milli irade yükseliyor!
Bu gün dört Eylül!
Milli iradeye karşı gelinir mi?


Alıntı:Mahir Öztürk