"...Nenem yüzümü okşadığı zaman canımı acıtıyordu ellerindeki yaşlılık nasırları.
Nenem en cok İstanbul'daki torunlarını sayıklardı:
Yakup, Dursun, Bahri.
Onlar da bir gelişlerinde neneme 3 metrelik don yaması ve istanbul lokumu Getirmişlerdi. ne cok sevinmişti benim garip ninem.
Nenem cabulaci memetten giyerdi, başka marka tanımazdı.
Mavi renkli lastiklerini ise ozel günlere saklardı.
Cenaze, düğün, vesaire.
Ve yürüyordu Karadeniz in çamurlu yollarında
Geride ise sadece yorgun bir 36 numara ayak izi.
Kara nenem, bala nenem, mora nenem, mora nenem...
V.Konak"