[serdarkus]

Bizim tembel temel tembelliğinden memlekette tutunamayınca, büyük şehire göç etmiş. Ancak orada da kafasına göre bir iş bir türlü bulamamış. Bir gün odasında tembel tembel oturururken sokaktan yükselen bir ses duymuş. Kulak kabartmış. Eskicinin biri sırtında bir torba, bağırarak gidiyor,
“-Eskiler alırım.. eskiler alırım..”

Bakmış pencereden bizimki. Hoşuna gitmiş. Bu iş tam da bana göre demiş. Kapmış hemen evden eski bir torba, fırlamış yola. Geçmiş eskicinin arkasına. Başlamış takibe. Önden adam bağırdıkça, “onu alırım..bunu alırım..” diye, bizimkisi de arkasından yavaşca kendini yormadan ekliyormuş, “ben de.. ben de..”

Efendim, Babo, Ramo ve buena vista ‘nın yazdıklarının arkasından,
“-Ben de.. ben de!.”