Bilge ve ayakkabı
Bir bilge birgün tam trene biniyordu ki , ayakkabılarından birisi ayağından çıktı ve yere düştü.Aşağı inip onu alması imkansızdı.Çünkü tren çoktan harekete geçmişti.Yanındaki arkadaşları ne yapacağını merakla bekliyorlardı.O gayet sakin bir biçimde , diğer ayağındaki ayakkabıyı da çıkardı ve az önce düşürdüğü ayakkabıya yakın bir yere fırlattı.
Talebelerinden birisi dayanamayıp sordu:" Neden böyle yaptınız ?."
Gülümseyen bilgenin cevabı gayet basit ama hakikat yüklüydü:"
Demiryolunun üzerindeki ayakkabı tekini fakir birisi bulursa , diğer teki de bulup
giyebilsin diye"
Kaybetme korkusu ve kazanç umuduyla çırpınırken, aslında neyi elde edip
neyin avuçlarımızdan süzüldüğünü bir türlü kestiremezken hikayedeki
bilge en güzel cevapla çıkıyor karşımıza.Vazgeçmek zorunda kaldıklarımız , kayıp sandıklarımız başka bir zamanda başka bir bedene hayat veriyor olabilir.
Ya da var gücümüzle torbamıza atmaya çalıştıklarımız uzaktaki bir yaşamın kayıp hanesine işleniyor belki de.Böylesine cevapsız kaldığımızda razı olmayı yetinmeyi bilmek, aç gözlerimize biraz olsun söz geçirmek en doğru yol olsa gerek.
Bir bilge olamasak da kimseyi tek ayakkabıyla bırakmamak dileğiyle..
|